waardering methoden

Om de waarde van vastgoed te bepalen zijn er verschillende methodes. Een belangrijke factor in het bepalen van de waarde van vastgoed is de aanwezigheid van referentieobjecten. Wanneer de aard van het object homogeen is, dus wanneer de eigenschappen van het object overeenkomstig zijn met andere vastgoed objecten kan de marktwaarde van het object betrouwbaar worden berekend door middel van de comparatieve benadering.

1. Comparatieve benadering

De comparatieve benadering wordt toegepast wanneer er marktreferenties beschikbaar zijn die te vergelijken zijn met het te taxeren object. Deze marktreferenties worden geïndexeerd aan de hand van diverse criteria zoals bouwjaar, oppervlakte en locatie. Deze manier van vastgoed waarderen wordt voornamelijk toegepast bij de aanvraag van hypothecair krediet. De uitkomst van deze taxatie geeft de marktwaarde van het object weer.

2. Inkomstenbenadering

De inkomstenbenadering bepaalt de waarde aan de hand van de te verwachte inkomsten die het object genereert. Deze inkomsten worden vervolgens gekapitaliseerd of de waarde wordt bepaald door discontering van toekomstige inkomsten. Om deze inkomsten te kapitaliseren of te disconteren zijn er twee methodes, de DCF-methode en de BAR/NAR-methode.

3. Kostenbenadering

De kostenbenadering wordt gebruikt bij waardering van vastgoed waarvan weinig tot geen transactiegegevens bekend zijn en die geen huurinkomsten genereren. Deze waarderingsmethode baseert de waarde op de herbouw- of vervangingskosten. Deze herbouwwaarde wordt gecorrigeerd op afschrijving.

Modelmatig taxeren

Sinds 8 maart 2016 is het in Nederland toegestaan om voor het waarderen van een woning voor hypothecair krediet een automatisch model te gebruiken die de waarde van een woning uitrekent aan de hand van verschillende ingevoerde criteria. Deze automatische modellen worden AVM's genoemd (automatic valuation models). Deze AVM's voeren de comparatieve waardering methode automatisch uit door middel van zelflerende rekenmodellen.